Boeken vol zijn er over haar geschreven. Dit is het eerste boek dat ik over Callas lees. Een algemene indruk is dat ook zij slaaf geworden is van haar talent. Een ongedurig persoon is geweest. En eenzaam. Haar vader en zij zongen vaak nadat hij was thuis gekomen. Soms bleven mensen dan ook onder het raam staan luisteren. Haar moeder heeft haar op zangles gedaan. De verhouding met haar moeder is uiterst stroef. Beide zijn koppig en geven niet graag toe. Veel van wat Callas doet wordt dan ook de grond ingeboord. Veel van wat haar moeder doet, wordt afgewezen. Ze komen tot het einde toe niet nader tot elkaar. De carrière gaat goed, maar er zijn rivalen. Een incident in Zuid Amerika met een Gibraldi zal Callas haar leven lang achtervolgen dankzij de sensatiepers. Een echt talent? volgens velen wel, volgens anderen niet. Feit is dat Callas zich compleet inleefde in de rol die ze vertolkte. Daar waar andere 'sterren' zich bij de generale repetitie vaak spaarden om de stem te beschermmen, ging Callas altijd vol uit. Haar metamorfose is bijna ongelofelijk. Ze werd van een dik mollige vrouw een bijna mannequin met een prachtig figuur. Daar heeft ze met haar ijzeren discipline zelf voor gezorgd. De affaire met Onassis is nagenoeg wel bekend. Maria werd ook daar ongelukkig. Op het eiland Scorpio of op de privejacht van Onansis werd ze uiteindelijk bijna uitsluitend een ornament. Toegevoegd aan de stal van Onassis.